Dit keer vraagt Marjolijn zich af waarom we het leven toch pas waarderen als iemand er niet meer is. Of ziek is. Kunnen we niet wat eerder voelen dat we leven?
Het wordt een avond vol zwarte humor, gevoelige liedjes en schaamteloze verhalen. Aan Marjolijn zal het niet liggen…
Reacties van het publiek
- Ik haat cabaret maar wat Marjolijn doet vind ik geweldig. Als je ooit in een dal bent geweest, dan lach je er nu om.
- Ik heb heel erg gelachen. En ook een paar keer met tranen in mijn ogen gezeten. Ze raakt op de goede plek.
- Hele mooie liedjes, het is zo herkenbaar allemaal. Vreselijk gelachen.
- Hoe ze op het podium staat, de Amsterdamse humor die er zo lekker uitknalt, heerlijk.
- Ik heb zelden een zaal zo lekker zien lachen en meezingen!
- Het komt echt bij je binnen. Ik heb gelachen en gehuild. En het is allemaal zo herkenbaar.
- Beter dan therapie!
